[در دوره رئیسی]، اجازه ندادند مجسمه ۳۰ متری فردوسی در دانشگاه فردوسی مشهد نصب شود؛ گفتند اجازه نصب ندارید / این مجسمه هنوز در انبار است / این مجسمه از مجسمه معروف مسیح در برزیل هم بزرگ تر است / در همان ایام، اسم دانشگاه فردوسی را هم به پردیس دانشگاه تبدیل کردند، حتی نام فردوسی را از یکی از پر رفت ‌و آمد‌ترین مناطق مشهد حذف کردند

امیر شهلا، عضو شورای شهر پنجم مشهد، در گفت‌و‌گو با «انتخاب»:

امیرشهلا، عضو شورای شهر پنجم مشهد می‌گوید: ۱۶ آذر‌ ۹۹ عملیات ساخت آن شروع شد و ۱۶ آذر ۱۴۰۰ عملیات ساخت آن تمام شد. حدود ۵۰ نفر و ۳ هزار نفر ساعت کار شبانه روزی انجام شد تا این مجسمه را در مشهد بسازند. قطعات مختلف در نهایت سرهم شد و در ارتفاعی ۳۰ متری به پایان رسید. بعد از انجام کار به دانشگاه فردوسی دستور دادند که اجازه نصب را در دانشگاه ندارید و دانشگاه در مقابل یک دستور خاص قرار گرفت. در نهایت به آقای محسن سراجی، طراح مجسمه و آقای ثابت اعلام می‌شود حق نصب ندارد اما برای خالی نبودن ماجرا یک سردیس دیگر به این تیم سفارش می‌دهند که ۸.۵ متر است . با وجود اینکه در آن محل بتن ریزی انجام شده و زیرسازی نصب مجسمه تمام شد، اما چون اجازه نصب را نمی‌دهند، سردیس ۸.۵ متری را نصب کردند.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

در حالی‌که مشهد باید یکی از نمادهای پاسداشت فردوسی باشد، در دوره دولت رئیسی، نصب مجسمه ۳۰ متری این شاعر بزرگ که قرار بود در دانشگاه فردوسی قرار گیرد، با مخالفت برخی افراد متوقف شد. این اثر عظیم که بزرگ‌تر از مجسمه «مسیح ریو» در برزیل است و می‌توانست به یک جاذبه گردشگری و هویت بصری برای مشهد تبدیل شود، امروز در انبارها خاک می‌خورد؛ ماجرایی که به گفته امیر شهلا، عضو شورای شهر پنجم مشهد، تنها یک نمونه از «ضدیت با فردوسی» در این شهر است.

به جهت بررسی موضوع فوق، «انتخاب» گفتگویی انجام داده با امیرشهلا، عضو شورای شهر پنجم مشهد، که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم:

*ماجرای ساخت مجسمه فردوسی و عدم نصب آن چیست؟ کدام نهادها حامی این طرح و کدام نهاد‌ها مخالف آن بودند؟

این مجسمه بزرگترین مجسمه‌ مفاخر و مشاهیر جهان است. ارتفاع مجسمه ۳۰ متر است و از مجسمه مسیح برزیل هم بزرگ‌تر است. طبق تفاهم و توافقی که بین آقای حسین ثابت، مالک سابق هتل‌های داریوش کیش و دانشگاه فردوسی مشهد منعقد شد، با هزینه شخصی ایشان، بنا شد این مجسمه ساخته شود. قرار بود این مجسمه به عنوان یک هویت بصری در میدان پردیس دانشگاه فردوسی مشهد از آن رونمایی شود.

* در نهایت در محل نصب چه چیزی قرار گرفت؟ مدت زمان ساخت آن چقدر بود؟

۱۶ آذر‌ ۹۹ عملیات ساخت آن شروع شد و ۱۶ آذر ۱۴۰۰ عملیات ساخت آن تمام شد. حدود ۵۰ نفر و ۳ هزار نفر ساعت کار شبانه روزی انجام شد تا این مجسمه را در مشهد بسازند. قطعات مختلف در نهایت سرهم شد و در ارتفاعی ۳۰ متری به پایان رسید. بعد از انجام کار به دانشگاه فردوسی دستور دادند که اجازه نصب را در دانشگاه ندارید و دانشگاه در مقابل یک دستور خاص قرار گرفت. در نهایت به آقای محسن سراجی، طراح مجسمه و آقای ثابت اعلام می‌شود حق نصب ندارد اما برای خالی نبودن ماجرا یک سردیس دیگر به این تیم سفارش می‌دهند که ۸.۵ متر است . با وجود اینکه در آن محل بتن ریزی انجام شده و زیرسازی نصب مجسمه تمام شد، اما چون اجازه نصب را نمی‌دهند، سردیس ۸.۵ متری را نصب کردند.

*توجیه مخالفان نصب مجسمه چه بود؟

یکی از بحث‌هایی که مطرح بود ارتفاع این مجسمه بود که از ارتفاع حرم امام رضا بیشتر است. عده‌ای این موضوع را بی احترامی به حرم در نظر گرفتند. اجزا مجسمه در انبارهای پروژه‌های آقای ثابت و بخشی هم در انبارهای دانشگاه فردوسی قرار گرفته است.

* آیا پیشنهاد نصب در محیط دیگر مطرح شد؟

متاسفانه سازنده مجسمه از آلمان و تاجیکستان پیشنهاد شهروندی و انتقال مجسمه را گرفته است. ایشان به خاطر علاقه‌ای که به فردوسی و مشهد دارد و معتقد است مجسمه باید در مشهد نصب شود، این پیشنهاد را قبول نکرده است. از شهرداری تهران هم پیشنهادی مطرح شد اما ایشان معتقد است این اثر باید در توس نصب شود اما هیچ اراده‌ای جهت خروج مجسمه از انبار دیده نشده است. این مجسمه به تنهایی یک جاذبه گردشگری و هویت بصری برای مشهد است.

*این اثر چه پتانسیل‌های خاصی داشت؟

اثر طوری طراحی شده که زیر این اثر یک گالری بزرگ و یک نمایشگاه بزرگ آثار موضوعی درباره شاهنامه طراحی شده بود. این مجسمه روی آن گالری قرار می‌گیرد. هیچ تمایلی تاکنون برای استفاده از این اثر هنری وجود ندارد. آن زمان دانشگاه فردوسی خیلی تمایل داشت و با هزینه گزافی به اتمام می‌رسد. در نهایت این سرمایه بی‌نتیجه می‌ماند.

* ضدیت با فردوسی در مشهد باز هم تکرار شده است؟

در همان زمان اسم دانشگاه فردوسی را هم به پردیس دانشگاه تبدیل کردند. بهانه آن‌ها این بود که در پردیس هم دانشگاه علوم پزشکی وجود دارد هم دانشگاه فردوسی قرار گرفته است. نام فردوسی را از یکی از پر رفت ‌و آمد‌ترین مناطق مشهد حذف کردند. احساس می‌کنند شاید فردوسی مبدا نوعی ملی گرایی است در حالیکه زبان و ادبیات فارسی مدیون ایثار و گذشت و تلاش حکیم ابوالقاسم فردوسی است.

کد : 2357

گروه : اخبار رسانه ها

تاریخ : 4 ساعت پیش

پرینت

کپی لینک کوتاه